Küstah Demek Ne Demektir? Bir Hikâye Üzerinden Anlatmak
Bir sabah, kahvemi yudumlarken bir arkadaşımın telefonuna gelen mesajı okudum. Mesajda yazan tek bir kelime vardı: “Küstah.” O an, bu kelimenin ne kadar derin ve çok katmanlı bir anlam taşıdığını düşündüm. Küstah… Hemen kafamda bir hikâye canlandı, bir insanın tavırlarıyla çevresindekilere nasıl bir iz bırakabileceği, bazen kelimelerin ötesinde bir anlam taşıyabileceği.
O günden beri, bu kelimenin içindeki anlamları bir arada düşündüm. Küstah demek ne demektir? Birçok farklı açıdan ele alınabilecek bir soru… Gelin, bunu bir hikâye üzerinden keşfedelim.
Hikâye Başlıyor: Asya ve Burak
Asya, okuldan arkadaşlarıyla bir kafe de buluşmuştu. İyi bir arkadaş grubu vardı, ama Burak, grubun biraz dışındaydı. Kendine güveni fazlaydı, ama o güven bazen kabalık ve umursamazlıkla karışıyordu. Kimse Burak’a fazla bir şey söyleyemezdi, çünkü o hemen cevap verirdi ve herkesin “susmasını” sağlardı. Onun bir “ne istediyse” demek ve “herkesin doğruyu bildiğini” söyleyen yaklaşımı, zamanla gruptaki diğerlerini rahatsız etmeye başlamıştı.
Bir gün, bir sohbet sırasında Burak yine sert bir şekilde, “Herkesin kendi işine bakması gerek,” dedi. Asya, arkadaşlarıyla paylaştığı düşünceleri ve duyguları önemseyen biriydi. O, insanları kırmadan, onları anlamak isteyen biriydi. Ama Burak’ın söyledikleri, onu hem şaşırtmış hem de üzmüştü. Asya, Burak’ın cümlesinin ardından derin bir nefes aldı. “Neden böyle davrandığını anlamıyorum,” dedi kendi kendine. “Bunun adı kibir mi, küstahlık mı?”
Asya’nın empatik yapısı, Burak’ın yaklaşımını hemen bir sorgulama sürecine sokmuştu. Küstah demek, sadece kendini beğenmiş ve başkalarını küçümseyen bir davranış mıydı? Asya, arkadaşının bu tavırlarını içsel olarak çözmeye çalışırken, Burak’ın aslında bir çözüm arayışında olduğuna inanıyordu.
Burak’ın Perspektifi
Burak, insanları anlamakta zorlanıyordu. Onun gözünde dünya, net ve çözülmesi gereken bir problemdi. İnsanların duygusal yaklaşımları, pratik ve mantıklı çözümlerden daha fazla zaman kaybı gibiydi. “Herkesin kafasında bir çözüm olmalı, ya da susmalı,” diye düşünüyordu. Bu yüzden, Asya’nın kendisini anlamaya çalışırken, onun duygusal yanıtlarını gereksiz buluyordu.
Ama bir gün Burak, Asya ile yüzleşti. Asya, ona nazikçe, “Burak, bu kadar sert olmanın bir anlamı var mı?” dedi. “Gerçekten kendini böyle ifade etmek mi istiyorsun? Yoksa başka bir şey mi var, bilemiyorum.” Burak, Asya’nın bu yaklaşımına şaşırdı. Bir an duraksadı. “Ben sadece doğruları söylüyorum, herkesin her zaman haklı olduğu düşünülmemeli,” dedi. Ama bu kez, cümlesi sanki yarım kaldı. Asya’nın sorusu, Burak’ın zihninde bir boşluk bıraktı.
Küstahlık ve Empati Arasındaki Çizgi
Asya’nın empatik yaklaşımı, Burak’ı düşündürmeye başladı. Küstah demek, birine üstünlük taslamak ya da başkalarını küçümsemek mi demekti? Yoksa, kendini ifade etme biçimiyle, bir tür savunma mekanizması kurmuş bir insan mıydı Burak? Belki de küstahlık, yalnızca bir maskeydi ve Burak aslında içsel bir kırılganlık taşıyordu.
Bu hikâye, bize şunu anlatıyordu: Küstahlık, bazen yanlış anlaşılan bir duygusal tepki ya da kişisel savunma olabilir. Bir kişi, kendisini sürekli olarak güçlü ve kontrol altında hissettirmeye çalışırken, bazen başkalarını küçümsemiş gibi görünebilir. Ancak, altında yatan gerçek, kırılganlık ya da yalnızlık olabilir.
Duygusal Zeka ve İletişim
Küstah demek, sadece kaba ya da sert olmakla sınırlı değildir. Kişinin başkalarına karşı olan tavırları, onun iç dünyasıyla yakından ilişkilidir. Burak’ın tavırları, onun stratejik bir yaklaşım sergileme isteğinden kaynaklanıyordu, ancak Asya’nın empatik yaklaşımı, ona duygusal zekanın gücünü hatırlatıyordu.
Burak ve Asya, farklı karakterlere sahipti, ama hikâye sonunda aynı noktaya vardılar: Küstah bir yaklaşım, insanların birbirini anlamasını zorlaştırır ve iletişimi engeller. Empatik ve ilişki odaklı yaklaşımlar, daha sağlıklı ve güçlü bağlar kurar. Asya’nın Burak’a olan yaklaşımı, ona daha derin bir içgörü sundu. O günden sonra, Burak, tavırlarını gözden geçirmeye başladı ve bazen daha sakin, daha düşünceli olmayı tercih etti.
Sonuç: Küstah Olmaktan Daha İyi Bir Seçenek Var mı?
Hikâye sona erdiğinde, Asya ve Burak’ın birbirine duyduğu saygı arttı. Küstahlık, yalnızca başkalarına zarar veren bir davranış biçimi değil, aynı zamanda içsel çatışmaların ve duygusal eksikliklerin dışa vurumu olabilir. Küstah demek, bazen karşımızdaki kişinin en derin duygusal boşluklarını yansıtan bir maskedir.
Peki sizce, birinin küstah olması, ona daha fazla saygı duymanızı sağlar mı? Yoksa, daha empatik ve ilişki odaklı bir yaklaşım mı insanların kalbinde yer eder?